خط خطی ذهن

86/4/26:: 11:45 عصر مظاهر دیدگاه

اگر بخوام در چند خط چیزهایی که ذهنم را مشغول کرده را بگم، از این کلمات می­تونم استفاده می­کنم:
دوست داشتن، هدف، توانمندی برای حال و آینده، درست بودن مسیر، لزوم به فعالیت در حوزه وبلاگ در دنیای حقیقی(دفتر)، درسهام، کتابام، مسائل اجتماعی، و باز دوست داشتن، دوست داشتن، دوست داشتن، دوست داشتن، دوست داشتن، دوست داشتن، دوست داشتن، دوست داشتن، دوست داشتن.
به این فکر می­کنی که که توانمند نیستی، و باید در فعالیت­هات و یادگیری­هات بازنگری کنی.
آیا فعالیت در فلان موسسه با شرایط خاصش آیا صلاح هست؟
آیا ادامه رفاقت با دوستان سابق که اصلاً حالت را نمی­پرسند، و یه جورایی فرسنگها با تو فاصله دارند صحیح  است؟ فقط وقتی باهات کار داشته باشند، سراغت را می­گیرند !!!
آیا این کارهایی که انجام می­دهی برای آینده تو تاثیر مثبتی خواهند داشت؟ تاثیرات چقدر مثبت و روشن هستند؟
آیا ... آیا ...
++ دوست دارم چند روزی بزنم برم کوه­های اطراف شهر. دو سه روزی خودم را راحت کنم.
؟?؟?؟ ?وقتی ذهنت خشک کار می­کنه،
وقتی ذهنت حتی تیکه­های یک نفهم را پشت تلفن به دل می­گیره و تحمل نمی­کنه،
وقتی اصلاً تحمل چند تا بچه کوچیک شر را نداری،
وقتی فقط فکر می­کنی و مثل موتور کار می­کنی، دریغ از نوآوری، دریغ از فکر نو و رفتار نو ... دریغ از من نبودن، دریغ از ما شدن، دریغ از عاشق بودن، دریغ از پاکیزه بودن، دریغ ... دریغ ... دریغ ...

<><> وقتی شرایط زندگی سختم می­شه، فکرم این طوری مسائل را ناجور آنالیز می­کنه. برای کوچکترین مسئله عصبانی می­شه، بخاطر بهم خوردن یک کلاس آموزشی عصبانی می­شه(لطفاً دوستان حلال کنن). تو خیابون فقط راه میره بدون اینکه بدونه چه­طوری راه می­روه، فقط میره! اصلاً توی این دنیا نیست! شما تا به حال این حس را داشتید؟ چقدر نوشتم !؟!! سرتون را درد آوردم ؟ آخی ...

پ.ن:
*  این وبلاگ، صفحه نوشتار فکر من است، کاغذ دیجیتال من. می­بینی چه فکر شلوغ پلوقی دارم، مثل روی میزم، مثل اتاقم. مثل دل آوارم.
** کی می توان نگفتن کی می توان صبوری. با دوست عشق زیباس با یار بی قراری  /  از دوست درد ماند و از یار یادگاری.
*** یادگاری­های که خیلی قشنگ­اند. موسیقی وبلاگ یادگاری است.
**** این روزها برام سخت می­گذره.

کلمات کلیدی: روزنوشت